Bij tijd en wijle zit ook ik mij te verbijten
Als in theater van de droom beneden mij
Jonge gasten vol talent zich kwijten
Van hun taken en het keren van het tij
Laveren tussen lof en de verwijten
Van ons die heim’ lijk hopen net als zij
Dat uiteindelijk balans en kwaliteiten
Elkaar vinden in verfijnde razernij
Europa weer het wild waar wij in bijten
Niet langer die verloren lekkernij
Vergeten zijn de scepsis en verwijten
In het theater van de droom beneden mij
Huisdichter Cornelis